Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου δύο πράγματα έλεγα ξανά και ξανά. Θέλω να γεννήσω φυσιολογικά και θέλω να θηλάσω.Κάποια στιγμή μου γεννήθηκε η απορία θα εχω γάλα?
Τότε ήταν που άρχισα να το ψάχνω, αν χρειάζεται να κάνω κάτι συγκεκριμένο για να είμαι σίγουρη πως θα έχω γάλα. Η απάντηση από όλους τους ειδικούς στο θέμα αυτό - που προωθούν το θηλασμό - γυναικολόγους, παιδιάτρους είναι η ίδια. Εάν η μαμά το επιθυμεί πραγματικά γάλα θα έχει. Και αφού η μαμά θα έχει γάλα, όσο το μωρό θα τρώει τόσο η μαμά θα παράγει γάλα. Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις που υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον οργανισμό.
Ακούγεται απλό και εύκολο όμως η πραγματικότητα είναι μακριά. Ή τουλάχιστον η δική μου πραγματικότητα. Αναμφισβήτητα ήθελα πολύ να θηλάσω, δεν το έλεγα απλά για να το πω. Όμως δεν είχα ιδέα τι σημαίνει. 15 με 17ώρες τις πρώτες ημέρες την ημέρα να πρέπει να θηλάζω. Η αλήθεια είναι δεν το είχα φανταστεί έτσι. Λόγω επιμονής και υπομονής και πραγματικής θέλησης τα κατάφερα.
Πλέον λοιπόν όταν ακούω μαμάδες να λένε, είσαι τυχερή, εγώ δεν είχα γάλα, νευριάζω απίστευτα. Δε μπορεί όλες αυτές να είχαν πρόβλημα. Στην πραγματικότητα ή δεν το πολυήθελαν ή τις κούρασε όλη αυτή η διαδικασία. Θα μου άρεσε πολύ να άκουγα έστω και μία να το παραδεχτεί. Τι, νομίζουν ότι δεν ξέρουμε τι συμβαίνει? Ή μήπως αυτές δεν ξέρουν γιατί δεν κατάφεραν να έχουν γάλα, αν όντως είναι έτσι.
Όπως και να έχει - το ότι δε θήλασαν - δεν τις κάνει λιγότερο μάνες, απλά δεν έδωσαν στο μωρό τους αυτό που η φύση έχει αποφασίσει και έχασαν συγκλονιστικές στιγμές δεσίματος με το παιδί τους.
Όποια λοιπόν μαμά γουστάρει να θηλάσει από την ψυχή της, να είναι σίγουρη πως θα τα καταφέρει. Κι αν κουράζεται, ας ζητάει ψυχολογική υποστήριξη από εμάς που θηλάσαμε και μπορούμε να αντιληφθούμε πως νιώθει! Κι όχι από όσους δεν το έχουν βιώσει και θα πουν με ευκολία, δώσε και λίγο ξένο δε θα πάθει τίποτα.
Παράδειγμα ο άντρας μου, όταν με έβλεπε τόοοοοοοοοσο εξαντλημένη ιδίως τις νύχτες αυτό μου έλεγε, δώσε και λίγο ξένο, δεν παθαίνει τίποτα κι εσύ θα χαλαρώσεις. Εγώ όμως πείσμωνα, θεωρούσα πως πέταγα στα σκουπίδια ότι είχα καταφέρει μέχρι τότε. Τώρα που τα καταφέραμε - και λέω καταφέραμε γιατί η βοήθεια του συζύγου είναι απαραίτητη, ο άντρας μου, αν ακούσει πως κάποια δίνει και ξένο, λέει απλά, δεν την παλέψανε, κρίμα.
Τότε ήταν που άρχισα να το ψάχνω, αν χρειάζεται να κάνω κάτι συγκεκριμένο για να είμαι σίγουρη πως θα έχω γάλα. Η απάντηση από όλους τους ειδικούς στο θέμα αυτό - που προωθούν το θηλασμό - γυναικολόγους, παιδιάτρους είναι η ίδια. Εάν η μαμά το επιθυμεί πραγματικά γάλα θα έχει. Και αφού η μαμά θα έχει γάλα, όσο το μωρό θα τρώει τόσο η μαμά θα παράγει γάλα. Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις που υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον οργανισμό.
Ακούγεται απλό και εύκολο όμως η πραγματικότητα είναι μακριά. Ή τουλάχιστον η δική μου πραγματικότητα. Αναμφισβήτητα ήθελα πολύ να θηλάσω, δεν το έλεγα απλά για να το πω. Όμως δεν είχα ιδέα τι σημαίνει. 15 με 17ώρες τις πρώτες ημέρες την ημέρα να πρέπει να θηλάζω. Η αλήθεια είναι δεν το είχα φανταστεί έτσι. Λόγω επιμονής και υπομονής και πραγματικής θέλησης τα κατάφερα.
Πλέον λοιπόν όταν ακούω μαμάδες να λένε, είσαι τυχερή, εγώ δεν είχα γάλα, νευριάζω απίστευτα. Δε μπορεί όλες αυτές να είχαν πρόβλημα. Στην πραγματικότητα ή δεν το πολυήθελαν ή τις κούρασε όλη αυτή η διαδικασία. Θα μου άρεσε πολύ να άκουγα έστω και μία να το παραδεχτεί. Τι, νομίζουν ότι δεν ξέρουμε τι συμβαίνει? Ή μήπως αυτές δεν ξέρουν γιατί δεν κατάφεραν να έχουν γάλα, αν όντως είναι έτσι.
Όπως και να έχει - το ότι δε θήλασαν - δεν τις κάνει λιγότερο μάνες, απλά δεν έδωσαν στο μωρό τους αυτό που η φύση έχει αποφασίσει και έχασαν συγκλονιστικές στιγμές δεσίματος με το παιδί τους.
Όποια λοιπόν μαμά γουστάρει να θηλάσει από την ψυχή της, να είναι σίγουρη πως θα τα καταφέρει. Κι αν κουράζεται, ας ζητάει ψυχολογική υποστήριξη από εμάς που θηλάσαμε και μπορούμε να αντιληφθούμε πως νιώθει! Κι όχι από όσους δεν το έχουν βιώσει και θα πουν με ευκολία, δώσε και λίγο ξένο δε θα πάθει τίποτα.
Παράδειγμα ο άντρας μου, όταν με έβλεπε τόοοοοοοοοσο εξαντλημένη ιδίως τις νύχτες αυτό μου έλεγε, δώσε και λίγο ξένο, δεν παθαίνει τίποτα κι εσύ θα χαλαρώσεις. Εγώ όμως πείσμωνα, θεωρούσα πως πέταγα στα σκουπίδια ότι είχα καταφέρει μέχρι τότε. Τώρα που τα καταφέραμε - και λέω καταφέραμε γιατί η βοήθεια του συζύγου είναι απαραίτητη, ο άντρας μου, αν ακούσει πως κάποια δίνει και ξένο, λέει απλά, δεν την παλέψανε, κρίμα.
