Θυμάται ο άντρας που πριν γεννήσω του έλεγα, τώρα που θα έχω άδεια θα κάνω αυτό κι εκείνο και το άλλο.... Και με κοροιδεύει. Τίποτα δεν προλαβαίνω να κάνω.
Πιο πολύ χρόνο είχα όταν δούλευα 12ωρα. Προλάβαινα και πήγαινα 2 ώρες γυμναστήριο, έκανα όλες τις δουλειές ότι ώρα με βόλευε, έβγαινα στα μαγαζιά, έβαφα κάθε εβδομάδα τα νύχια μου, έβγαινα συνέχεια, πήγαινα κομμωτήριο... όλο και κάτι ακόμη θα έκανα που δε μου'ρχεται τώρα.
Βλέπεις τα είχα πολύ ιδανικά στο μυαλό μου. Νόμιζα πως ιίως τους πρώτους μήνες το μωρό θα κοιμόταν όοοοολα μέρα, οπότε τι, θα καθόμουν σ'ένα καναπέ? Όοοοχι, θα έκανα τα πάντα. Αυτά λοιπόν για τον ιδανικό κόσμο, γιατί ο πραγματικός απέχει πολύ...!
Τους πρώτους μήνες, δεν κοιμήθηκε όπως νόμιζα. Για να μην πω ότι όλη την ημέρα και τη νύχτα θήλαζε. Δεν το έβαζα κάτω, πίστευα πως μόλις πάρει σειρά με το φαγητό θα στρώσουν τα πράγματα. Ναι, έστρωσαν. Προλαβαίνω και κάνω και καμιά δουλειά στο σπίτι. Ε, τι, θέλω κι άλλα?!?!
Τελικά έχω χρόνο κανένα μεσημέρι που μου κάνει τη χάρη και κοιμάται. Κι εγώ δεν ξεκουράζομαι, προσπαθώ να χαλαρώσω και να κάνω κάτι και μένα. Κάθε φορά και κάτι διαφορετικό. Να απλώσω κανά πλυντήριο, να πλύνω κανά μπάνιο, άντε να βάψω και κανά νύχι.
Ξέχασα, έχω κι άλλες ελεύθερες ώρες. Το βράδυ μετά τις 11 μόλις κοιμηθεί. Ξέρω πως μετά από κανά δυομισάωρο θα σηκωθεί να φάει, αλλά προτιμώ να τον χάνω αυτό τον ύπνο. Έχω κι έναν άντρα βλέπετε, κάπου πρέπει να συναντηθούμε!!!
Όπως και να'χει, όσο και να κουράζομαι καμιά φορά, τον απολαμβάνω!
Που θα πάει, θα ξεπεταχτεί και τότε... Και τότε θα έρθει το 2ο και πάλι από την αρχή! Χα χα!
 |
| Εγώ, κάποιες μέρες! |
Πιο πολύ χρόνο είχα όταν δούλευα 12ωρα. Προλάβαινα και πήγαινα 2 ώρες γυμναστήριο, έκανα όλες τις δουλειές ότι ώρα με βόλευε, έβγαινα στα μαγαζιά, έβαφα κάθε εβδομάδα τα νύχια μου, έβγαινα συνέχεια, πήγαινα κομμωτήριο... όλο και κάτι ακόμη θα έκανα που δε μου'ρχεται τώρα.
Βλέπεις τα είχα πολύ ιδανικά στο μυαλό μου. Νόμιζα πως ιίως τους πρώτους μήνες το μωρό θα κοιμόταν όοοοολα μέρα, οπότε τι, θα καθόμουν σ'ένα καναπέ? Όοοοχι, θα έκανα τα πάντα. Αυτά λοιπόν για τον ιδανικό κόσμο, γιατί ο πραγματικός απέχει πολύ...!
Τους πρώτους μήνες, δεν κοιμήθηκε όπως νόμιζα. Για να μην πω ότι όλη την ημέρα και τη νύχτα θήλαζε. Δεν το έβαζα κάτω, πίστευα πως μόλις πάρει σειρά με το φαγητό θα στρώσουν τα πράγματα. Ναι, έστρωσαν. Προλαβαίνω και κάνω και καμιά δουλειά στο σπίτι. Ε, τι, θέλω κι άλλα?!?!
Τελικά έχω χρόνο κανένα μεσημέρι που μου κάνει τη χάρη και κοιμάται. Κι εγώ δεν ξεκουράζομαι, προσπαθώ να χαλαρώσω και να κάνω κάτι και μένα. Κάθε φορά και κάτι διαφορετικό. Να απλώσω κανά πλυντήριο, να πλύνω κανά μπάνιο, άντε να βάψω και κανά νύχι.
Ξέχασα, έχω κι άλλες ελεύθερες ώρες. Το βράδυ μετά τις 11 μόλις κοιμηθεί. Ξέρω πως μετά από κανά δυομισάωρο θα σηκωθεί να φάει, αλλά προτιμώ να τον χάνω αυτό τον ύπνο. Έχω κι έναν άντρα βλέπετε, κάπου πρέπει να συναντηθούμε!!!
Όπως και να'χει, όσο και να κουράζομαι καμιά φορά, τον απολαμβάνω!
Που θα πάει, θα ξεπεταχτεί και τότε... Και τότε θα έρθει το 2ο και πάλι από την αρχή! Χα χα!
